به یاد او
میدانستم غزل خدافظی ات مثنوی هزار برگ خواهد شد
اما سکوت کردم
نه به علامت رضا .. ! نه به علامت تسلیم
واژه ها در دهانم یخ بسته بودند
بی هیچ کلامی به خدایت سپردم
و کودکانه چشم هایم را به در دوختم
سالها گذشته است .
و من همان ساده یقدیمی ام
کمی شکسته شده ام
اما هنوز هم عاشق خوشباورم
آنقدر ک اگر برگردی و بگویی
پشت چراغ قرمز مانده ام
باور خواهم کرد
نوشته شده در پنج شنبه 92/11/3ساعت
10:50 عصر توسط سمیرا مقدم نظرات ( ) |
| Design By : ParsSkin.Com |
